اگرچه خلقـت دنـیا ز نـور پنج تن باشد            کریم اهل بیت ما فـقـط باید حـسن باشد

حسن جان و حسن جانان، حسن ایمان، حسن قرآن            بگو ذکر حسن هرجا مجالی بر سخن باشد

حسین آقاست می‌دانم، خود من نوکرش امّا            حسن اولاست هرجا که شهید بی‌کفن باشد

چه فرقی می‌کند وقتی کریمی دوستت دارد            گدای پشت در مانده، گدایی مثل من باشد

به کاهی، کوه عصیان مرا بخشیده ممنونم            ندیدم هیچ آقایی چنین با حُسن ظن باشد

شرف دارد بقیع او به کاخ هر سلیمانی            شرف دارد به هر سنگی، اگر سنگ یمن باشد

همه‌ گفتند حسین و گفت پیغمبر، حسن جانم            که باید بعد زهرا و علی، او ممتحن باشد

کنار ذکر یامحسن، خدا اسم حسن آورد            به آن معنا که پشت در یکی‌شان خط شکن باشد

همانکه هیزم آورده، دو تا دستِ بزَن دارد            حسن شد مادری اصلاً که کارش سوختن باشد

کنار چادر خاکی به خاک افتاد و بعد آن            مقرر شد مزارش خاکی و بی‌سینه‌زن باشد